gickel,
der
;
entrundete Form von
gückel
.
›Hahn‹.
Zur Wortgeographie von ,Hahn‘ in den rezenten dt. Mundarten s.
Dwa
15, 7
;
19, 8
.
Bedeutungsverwandte:
 1; vgl. , .
Wortbildungen:
gickelgackel
.

Belegblock:

Luther, WA (
1528
):
Est pietas sed non hypocrita sed mystica, non solch gikel gacel ut Iudaei et Schwermeri.
Schles. Wb.
1, 421
(a. 
1604
);
Suolahti, Die dt. Vogelnamen.
1909, 232
.