gezucken,
V.
›etw. aus etw. herausziehen; jm. etw. entreißen‹.

Belegblock:

Bechstein, M. v. Beheim. Evang. Joh. (
osächs.
,
1343
):
waz mir mîn vatir gigebin hât, daz ist grôzir wan alle dinc, und nîmant mac si gezuͦcken ûz der hant mînes vateres.
Palm, Veter Buoch (
schles.
, Hs.
E. 14.
/
A. 15. Jh.
):
Nu [...] leite [der tufel] mir sine lage, wie er mir gotes lon mochte gezucken.
Bihlmeyer, Seuse (
alem.
,
14. Jh.
):
[ich] luͦget im [priester] in den munt, ob kein himelscher rose da her us fieli, daz ich den gezuckti.