getränken,
V.;
auch rückuml.›jm. zu trinken geben‹.
Belegblock:
Got der von fúnf broten fúnf tusent menschen spisete, der mag oͮch vns von dem wening wines getrencken.
Als wir dez bevindent, daz vns got getrenket von innen, so smacken wir siner fruht.
Mich turste dik ze menger stund, | Jr getrancktent nie minen mund.