getrieben,
part. Adj.
zu (V.).
›gebahnt, begangen, ausgetreten, ausgebaut (von Wegen)‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. (V.) 1.

Belegblock:

Haltaus, Liederb. Hätzlerin (
schwäb.
,
1471
):
Fürbas in das geuild ich tratt | Vnd kam vff ain getriben pfat.
Chron. Augsb. (
schwäb.
, Hs.
16. Jh.
):
und kam ich an ain wegschaiden, was ain getribner gueter weg.
Siegel u. a., Salzb. Taid. (
smoobd.
,
1585
):
wann aber ainer ain rechte getribne straß hat, soll er seines nachtbarn [...] verschonen.
Baumann-Zwirner, Augsb. Volksb.
1991, 122
;