getelle,
Adj.;
zu
mhd.
getëlle
›artig‹
(; s. auch ).
›ruhig, gemächlich‹.

Belegblock:

Bartsch, Reinfrid (
halem.
, Hs.
14. Jh.
):
als manc bote tuot | der [...] | sich dicke an die ruowe leit | die wîle er hât zerunge. | hie tet der knappe junge | niht alsô getelle | mit manger verte snelle | fuor er hin.