gestrüte,
das
;
zu
mhd.
struot
›sumpfige Gegend‹
().
›Gebüsch; losgerissenes Strauchwerk‹.
Wortbildungen:
gestrüticht
(a. 1608).

Belegblock:

Schles. Wb.
1, 431
;
Jelinek (
15. Jh.
).