geraubt,
part. Adj.
›geraubt‹.

Belegblock:

Luther, WA (
1530
):
wie meisterlich wir euch wollen aus putzen ewer huͤrlin und geraubten eheweiber.
Bauer, Haller. Hieronymus-Br.
31, 26
(
tir.
,
1464
):
Es sint auch ëleich, die da got oppfern von dem geraubten gut vnd von dem swais der armen menschen.