gepapt,
part. Adj.
›aneinandergeklebt, verklebt‹;
zu (V.) 2.

Belegblock:

Bauer, u. a., Kunstk. Rud.
2665
(
oobd.
,
1607
/
11
):
Ein perspectivisch gemalts gepapts außgeschnittens buch.
Ebd.
2775
:
zusamgebundene landtschafften uff dickh gepapt papir.