genossin,
die
.
›Ebenbürtige, Ehegenossin, Ehefrau‹;
vgl. (
der
1.

Belegblock:

Große, Schwabensp. (Hs. ˹
nd.
/
md.
,
um 1410
˺):
vnde ist se vri vnde her nicht, Se is doch sin genotinne, als se an sin bette gat.
Piirainen, Stadtr. Sillein
138b, 6
(
sslow. inseldt.
,
1378
):
er ist doch ir muͤnde vnd si ist seyn gnossinne vnd trit in seyn recht wenne si in seyn bet gat.