gemenscht,
part. Adj.
›Mensch geworden (in Bezug auf die Menschwerdung Gottes)‹.

Belegblock:

zu Dohna u. a., Staupitz/Scheurl
104
(
Nürnb.
1517
):
Fürwar, gröser ist der tod Christi dann der tod aller menschen, der unentlichen person, des gemenschten worts.
Höver, Bonaventura. Itin. B
60
(
moobd.
,
1450
/
60
):
So sy [sele] aber mit lieb [...] gancz vmbfachet das eingeflaischt wort vnd den gemenschten got.
Vgl. ferner s. v.  9.