gelüppe,
das
;
zu
mhd.
gelüppe
›Gift, Zaubersalbe‹
().
›Gift‹.

Belegblock:

Adrian, Saelden Hort
4589
(
alem.
, Hss.
E. 14.
/
15. Jh.
):
ir gelúppe tuͦt dir schaden.
Gereke, Seifrits Alex.
6200
(
oobd.
, Hs.
1466
):
das ir gar vil davon sturben | und van dem gelupp verdurben.
Ebd.
6210
:
die werdent an der selben stundt | von dem gelupp wol gesundt.
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß .