gedörn,
gedürn,
das
;
zu
mhd.
dorn
›Dorn, Stachel, Dornstrauch, Dorngebüsch‹
().
›Dorngebüsch, -hecke, -geflecht‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  2.

Belegblock:

Sachs (
Nürnb.
1533
):
Geh hin und jhenen wider nimb, | Welcher in der hecken gedürn | Behangen ist mit seim gehürn!
Maaler (
Zürich
1561
):
Gedoͤrn / Voll doͤrnen.
Primisser, Suchenwirt (
oobd.
,
2. H. 14. Jh.
):
Mir ward zerizzen fleisch und wat, | Ee ich durch daz geduͤrn cham.