gastkamer,
die
;
–/-n
.
›Kammer zur Beherbergung Fremder, von Gästen‹;
vgl.  124.

Belegblock:

Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1399
):
1 m. deme trappier vor zwu betzichen in die gastkamern.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
256, 8
(
preuß.
,
1523
):
Inn der gastkamer: 4 betten, 8 kussenn, 4 lacken, 2 lydernn phyll.
Küther, UB Frauensee
410, 16
(
thür.
,
1540
):
1 schlos an der gastkamer bober dem rebenthal.
Uhlirz, Qu. Wien (
moobd.
,
1488
):
der Thiemin ain gruens tuch zu ainem rok, ligt in der gastkamer in ainer truhen.
Zingerle, Inventare (
tir.
,
1483
):
iiii petstat in der gastkamer.