ganzlicheit,
die
.
›Unversehrtheit‹;
vgl.  2.

Belegblock:

Ruh, Bonaventura
328, 22
(
2. V. 15. Jh.
):
Ze volprächnüß der natur hat got geben nach dem leib gantzlichait der gelider, gesunthait der complexion, sexus nobilitatem.