gabeln,
V.
›mit der Heugabel umgehen; Heu mit der Gabel umwenden, auf den Wagen laden‹;
zu  1.

Belegblock:

Lemmer, Brant. Narrensch.
70, 1
(
Basel
1494
):
Wer nit jm summer gabeln kan | Der muͦß jm wynter mangel han.