göffel,
der
;
–/-Ø
;
zu
2
Göffel
›Narr‹ ().
›Spitzbube, gaffender Taugenichts, Tunichtgut‹.
Bedeutungsverwandte:
, (
der
1; vgl.
2
.
Wortbildungen:
göffelmaul
›nach Frauen geifernder Kerl‹.

Belegblock:

Fastnachtsp. (
nobd.
v. 1494
):
Ach schweig, du verheites göffelmaul!
Lemmer, Brant. Narrensch.
62, 4
(
Basel
1494
):
Jetz wer schyer vß der narren dantz | Aber das spiel wer nit all gantz | Wann nit hie weren ouch die loͤffel | Die gassentretter / vnd die goͤffel | Die durch die nacht keyn růw went han.
Roder, Hugs Vill. Chron. (
önalem.
,
1525
):
der hatt den fürssten ain beswiecht geschollten und [...] gesagt, der fürsst war ain goffelmull.