echt,
›Acht, Ächtung‹; auch allgemein: ›Strafe, Strafandrohung, rechtlicher Zwang‹.
Belegblock:
Dat man sy an dat heymlich recht | Nyet laden sall myt eyncher echt.
Welch arm wider ein juden deet, | So kumpt er in ein swerer echt, | Dan der ein prister het geschmecht.
Das geistlich und keiserlich recht | Verpitung thun pei schwerer echt.
Dieselbn [Juden] er [der köng] in die echt verschrieb, | Würgt und sie auß Egypten trieb.
barrabas der mit der echtvnge was gepunden.
der wer in des babst pann und des kaisers echtung.
mã tut yn wol anderwayt in dy echte.