durchhitzen,
V.
›etw. stark erwärmen, erhitzen, ganz und gar mit Hitze erfüllen‹;
vgl.  14.
Bedeutungsverwandte:
; vgl. .
Syntagmen:
etw
. (z. B.
js. leib
)
d
.;
durchhizt mit etw
. (z. B.
mit unkeusche
),
von etw
. (z. B.
von der hitze
).

Belegblock:

v. Groote, Muskatblut (
nobd.
,
1. H. 15. Jh.
):
ir hertz daz wart durch hitzen daz si [junffrau] in [yres kindes thron] solt seen an.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
swebel [...] ist niht anders dann ertreich, daz von hitzigem dunst durchkocht ist, umz daz wazzer und erd zuo ainander gemischt durchhitzt werdent.
Fichtner, Füetrer. Trojanerkr.
393, 3
(
moobd.
,
1473
/
8
):
Die gift sein leib durch hitzet.
Karsten, Md. Paraphr. Hiob ;
Pfeiffer, a. a. O. .