deknagel,
der
;
–/-Ø
+ Uml.
›Nagel beim Dachdecken‹;
zu  1, (
der
1.

Belegblock:

Buch Weinsb. (
rib.
,
1582
):
Item dem naelsmit bezalt 9 dusent deckneil.
Rechn. Kronstadt
3, 313, 16
(
siebenb.
,
1552
/
3
):
Mer hann ych gebenn [...] dem Mawrer vnndt dem Zemerman lonn vnndt von der diren vnndt dir geret vnndt wasz nott ÿst gewest zw Machen vnndt vor Laecznegell vnndt deknegell fl. 4 asp. 42.
Struck, Joh. Pfannstiel
161, 38
;
Rechn. Kronstadt
2, 34, 45
;
3, 54, 29
;
Preuss. Wb.
2, 34
;