dünig,
Adj.;
zu
mhd.
dünec
›ausgespannt, groß‹
(), dies zu (
die
)
›Spannung‹
.
›gespannt, erwartungsvoll‹.

Belegblock:

Stackmann u. a., Frauenlob
5, 25, 13
(Hs. ˹
md.
, Hs. 
v. M. 14. Jh.
˺):
Kan dich die minne machen dünic.