corruptel,
Genus?
aus
lat.
corruptēla
›Verderb, Verführung‹
(
Georges
1, 1718
).
1.
›Verführung‹;
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Rot
301
(
Augsb.
1571
):
Corruptel, Verfuͤrung.
2.
›Bestechung‹;
Bedeutungsverwandte:
 7,  2.

Belegblock:

Peil, Rollenhagen. Froschm.
283, 698
(
Magdeb.
1608
):
Dem man verhoͤrr / abscheid / befehl | Mit dienst / gaben vnd corruptel | [...] | Abkeuffen mus vnd hoch vergelten.