cordilen,
V.
›jm. das Herz ausschneiden (bei Hinrichtungen)‹.

Belegblock:

Thiele, Chron. Stolle (
thür.
,
3. Dr. 15. Jh.
):
die von florencz hatten ouch vil der vorretere lasen cordiln, das ist, or hercze lassen uss orem liebe snyten unnd uff stebe gestackt.