bulbus,
Genus?;
aus
lat.
bulbus
›Zwiebel, Bolle‹
, dies aus gleichbedeutend
griech.
bolbós
(
Georges
1, 875
).
›Zwiebel‹.

Belegblock:

J. W. von Cube. Hortus
103, 3
(
Mainz
1485
):
Der meister Diascorides in dem capitel bulbus id est Cepa beschribet vns vñ spricht daz der synt zweyer hande. die eyn synt rott võ farben Die andern wyß.
Schmid, R. Cysat
6, 16
.