bug,
der
;
–/-e
+ Uml.;
zu
mhd.
buoc
›Obergelenk des Armes, Achsel, Obergelenk des Beines, Hüfte, bei Tieren das obere Gelenk der Vorderbeine‹
().
1.
beim Menschen ›Achsel, Schulter‹.
Bedeutungsverwandte:
 3.

Belegblock:

Lindqvist, K. v. Helmsd.
3816
(
halem.
, Hs.
um 1435
):
davon er zornig und och gran | Sich rach mit dornen und schlůg | Hopt, rippe, ruggen und bůg.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
doch wizz, daz diu glider an dem menschen aigenleich achsel haizent und an den tiern haizent si püeg.
Wackernell, Adt. Passionssp. St. II,
1769
, (
tir.
,
v. 1496
):
Wan im ist erkrumpt sein pueg, | Und an dem selben schincken | Mues er ewiklich hincken.
Bremer, Voc. opt.
1, 229
;
Voc. inc. teut.
d iiijv
;
Dalby, Lex. Mhg Hunt.
1965, 40
;
Dietz, Wb. Luther ;
Preuss. Wb. (Z)
1, 858
;
Schles. Wb.
1, 168
;
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß ;
Öst. Wb.
3, 1324
f.
2.
beim Tier ›Vorderbug, vorderer Oberschenkel, bes. beim Pferd und Rind‹.
Wortbildungen:
bugader
(a. 1598),
bugkern
(a. 1571).

Belegblock:

Chron. Nürnb. (
nobd.
,
15. Jh.
):
traf das pferd auf dem pug untern satel, das sper zeprach.
Sachs (
Nürnb.
1559
):
Der beer stund auff, entgegen gieng. | Den der jäger an spieß entpfieng | Und stach ihn ein bey seinem pug.
Adrian, Saelden Hort
3190
(
alem.
, Hss.
E. 14.
/
15. Jh.
):
vil ross och der fluht engalt, | die man unwaidelichen slůg | mit sporn insitun und inbůg.
Lemmer, Brant. Narrensch.
16, 62
(
Basel
1494
):
Den dreit der wirt noch kuntschafft zů | Eyn bůg vnd viertel von eynr ků | Vnd bringt jnn mandel / figen / riß.
Weber, Füetrer. Poyt.
287, 7
(
moobd.
,
1478
/
84
):
ersst ward der lew ergrembt mit zoren grossen, | fraislich loff er den ritter an, | der tett sein schwertt zum pu͂egen in in stossen.
Panzer, Seifrid Füetrers
22, 5
(
moobd.
,
1478
/
84
):
das sper er in in ranndt zer vordern pu͂egen | in den gelenck an kainer stat | mocht er sust gewinnen den wurm vngefuͤegen.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
doch wizz, daz diu glider an dem menschen aigenleich achsel haizent und an den tiern haizent si püeg.
Deinhardt, Ross Artzney
324
(
oobd.
,
1598
):
Wieman ainem pferdt ein guetten thrab machen soll, vnd das es auß den büegen thrab.
Deinhardt, a. a. O.
96
;
209
;
338
;