brustblech,
das
;
–/
auch -
Ø
.
›Brustplatte an der Rüstung‹;
zu
1
 2,  4.
Bedeutungsverwandte:
 4.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
14, 29
(
preuß.
,
1414
):
Czum irsten 10 panczir bie dem cleynen stobechen, item 2 hundiskogeln, item 15 ysenhute und 4 helme, item 10 huben und 7 brustblech.
Ebd.
652, 24
:
an harnasch: 9 panczir, 2 schurcze, 3 par grusener, 7 helme mit 4 gehenge, 6 huben, 6 platen, eyn brustblech.
Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1403
):
131 m. an 1 firdung vor 523 brostblech, die ouch unser homeister koufte am montage vor Margaretha.
Chron. Nürnb. (
nobd.
,
1475
):
so sollen gerustv sein ir yeder mit einem krebs oder brustblech und mit einem eysenhut.
Zingerle, Inventare (
tir.
,
1484
):
In der harnaschkamer: [...] Alte prustplech x.
Schmitt, Ordo rerum
272, 7
;
273, 9
;
Voc. inc. teut.
d iiijr
;
Matzel u. a., Spmal. dt. Wortschatz.
1989, 64
;
Preuss. Wb. (Z)
1, 847
;