brunlich,
Adj.
›quellartig, rein‹;
zu (
der
12.

Belegblock:

Höver, Bonaventura. Itin. A
366
(
moobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
das er durch dyse aynung vns widerfüeret zů dem vater als zů dem prunnleychhen anfankh vnd gegenwurf.