braunieren,
V.;
aus
frz.
brunir
(
Trésor
4, 1033
).
›etw. glänzend machen, polieren‹.

Belegblock:

Barack, Zim. Chron. (
schwäb.
,
M. 16. Jh.
):
hat herr Hanns von Bodman [...] ain ganze übergülte stuben gemacht, aller brauniert.