bratpfanne,
die
;
–/-n
.
›Pfanne zum Braten, Bratpfanne‹;
zu (V.) 1,  1.
Bedeutungsverwandte:
vgl. .

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
770, 9
(
preuß.
,
1413
):
In dem bachuse: 1 brotpfann mit gerethe, 1 axe.
Ziesemer, Marienb. Ämterb.
30, 16
(
preuß.
,
1414
):
Kochen: [...] 1 bil, 1 ax, 2 roste, 1 brotpfanne, item 4 kellen.
Struck, Joh. Pfannstiel
55, 31
(
mosfrk.
,
1526
):
An zynnwergk: [...] 8 pfannen groß und cleyn und zwo brodtpfannen dem prior als gelassenn.
Hertel, UB Magdeb. (
nd.
/
omd.
,
1503
):
Die meistere sollen der brawer kannen, toppfe, schusselen, salsyr, bratspisz, bratpfannen und alle ander gerethe [...] trewlich verwaren.
Maaler (
Zürich
1561
):
Braatpfann (die) Ein platen oder pfann on styl wie ein becke / die man auff ein dryfůß setzt vnnd darinn kochet.
Zingerle, Inventare (
tir.
,
1477
):
ain prattphann vnd ain kestenpfann, ain brantrayt vnd ain feürhackn, ain häckl in der küchl vnd ain rost.