brandroste,
die
;
–/-n
, auch
.
›eiserner Rost in der Küche‹;
zu  1.
Bedeutungsverwandte:
vgl. ,  2, , , , .

Belegblock:

Ziesemer, Marienb. Ämterb.
48, 24
(
preuß.
,
1419
):
1 kessilhoke, item 1 brantroste, item 1 hackemesser.
Zingerle, Inventare (
tir.
,
15. Jh.
):
in der kochen ain hëll mit funff ketten vnd czwo prantrosten.
Ebd. (
tir.
,
1478
):
ii pranttrost, i trifus.
Preuss. Wb. (Z)
1, 762
;
Schatz, Wb. der tir. Maa.
1, 102
.