brandgerüfte,
das
;
Grundwort zu
mhd.
geruofte
›das Rufen, Geschrei‹
().
›Hilferuf beim Ausbruch eines Brandes, Feuerrufen‹;
zu  1,  1.

Belegblock:

Preuss. Wb. (Z)
1, 760
(a. 
1400
).