bordramen,
der
.
›Tragbalken, Träger‹;
zu  1,  1.

Belegblock:

Rechn. Hermannst.
346, 46
(
siebenb.
,
1501
):
Culman Heger duxit de silva cicitatis propre portam Heltensem proprie borthramen eodem tempore.