bordel,
das
;
seit dem 14. Jh. über
mnl.
bordeel
aus
afrz.
bordel
›kleine Bretterhütte‹
, dies über
vulgärlat.
*
bordum/borda
›Brett‹
letztlich aus
bord
1 (
Pfeifer, Etym. Wb. d. Dt.
1993, 159
;
Schulz/Basler, Neub.
3, 433
).
›Freuden-, Dirnenhaus‹.

Belegblock:

Karnein, de amore dt.
209, 223
(
moobd.
,
v. 1440
):
das wir da gesagt haben, maynen wir nit allain die kauffrauen jm purdell, sunder wir mainen all frawen, die jr lieb geben vmb gelt vnd guet.