borax,
der
;
aus
mlat.
borax
(), dies über
arab.
būraq
aus
pers.
būräh
(
Kluge/S.
1995, 126
).
1.
›borsaures Natrium‹.

Belegblock:

Keil, Peter v. Ulm
235
(
nobd.
,
1453
/
4
):
nym rotes wachs [...] minium, borax, ana xxxij; dorzu nym öl, des gnug sey: vnd meng daz pey dem feur.
2.
›kostbarer Stein, Krötenstein (der angeblich im Kopf der Kröte oder auf ihr wächst)‹.
Zur Sache: , 631f.

Belegblock:

Belkin u. a., Rösslin. Kreutterb.
104, 20
(
Frankf.
1535
):
Krottenstein. Borax.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
Borax ist ain krotenstain. den tregt ainrlai krot in dem haupt.