bogschein,
bockezin,
bukzin,
pakasyn,
der
;zu
mhd.
bockenschin
(), dies über afrz.
boucassin
letztlich aus türk.
bogasy
(Gamillscheg, Etym. Wb.
; 124
Lokotsch
).1927, 27
›feine Leinwand, Baumwollstoff‹.
Belegblock:
von unsir frauwen von weissim bocczin 1 ganczen ornad mit czen rocken und mit eyner korcappen.
1 weyse kasel von bogschyn in der fasten und czu den toten brudern.
4 scot vor bockeczin zu kasel in des meisters capelle zum futer.
14 scot vor 7 elen buckzin zu den fenchin die ele vor 2 scot, dem trappier am sontage noch Augustini.
undir deme schutczenhofe machten die von erffort eine frolickeit unnd goben cleinote uss; der was sechczen silbern bechere [...] siden borten, gewant, bockschin, parchin.
vßlendische Schwebische geferbte leywannt, wie dieselbe geferbt ist, auch bogkeschin, wamsin vnnd weyße Swebische leywannt.
was der kauffman in sinen gewelben vnde kellern vorhen guts alhir hath an allerlei ware [...] parchan lynwat bucksin Welisch tuch.
was von seidewerk gemacht ist, clein roßein, guthe hoßen, harris, bockschein, baumohl, guldene poͤrthen.
ez kosten achtzehen der stat panyr grosse und kleine umb pakasyn dem sneider und der Madalen zu verben mit allen sachen 36 ℔.
auch solt man geben von eym barchant 1 ₰, von eym bockenschein 1 ₰.
und waren wol bei dreu hundert in weissen infeln von bogenschin und mit weissen stoln.
einer hat seiden, der ander pokeschin vnd 1 ℔ seyden gilt 2 ducaten 8 gr.
Item pokaczin vntter V stuckenn.
Rosenqvist, Frz. Einfluß.
1943, 211
; Matzel u. a., Spmal. dt. Wortschatz.
1989, 50
; Voc. inc. teut.
c viijv
;