blössen,
V.
Belegblock:
hals und achssel gar geplozzet, | denn daz hawbt ist uber grozzet | mit dem sloyr zuber preit.
Als si in brachten an die stat | und er ie sterben solt, | do blossten si den herren mat, | als das sein vatter wolt.
Belegblock:
Er kan jetzt nimmer schlagen drein, | Seine Händlein seyn viel zu klein, | Das Schwerd kan er nicht blössen.
Wol dem, der in dem Feld immitten unter Lanzen | und Degen, die man bloͤßt, den trüben Tanz mag tanzen.
Belegblock:
Ir hait so meindeitlich beschat | van Coelne die vil reyne stat | ind so gebloset alle geliche, | dat sichs beclait arm ind riche.
wann in got dez lebens bloͤsset, | daz er ez niemant dannocht zaiget.
Belegblock:
diuͤ selb scham diuͤ geit im schmerczen, | wer sin altez uͤbel bloͤsset | und ims vnder augen stoͤzzet.
Phfuch schand der tütschen nacion | Das die natur verdeckt wil han | Das man das bloͤst / vnd sehen lat.