blamensier,
blamenser,
der
;
zu
mhd.
blâmensier, blâmentschier
(), dies aus
afrz.
blanc maingier
›weiße Speise‹
(
Suolahti, Frz. Einfluß.
1929, 68
;
Rosenqvist, Frz. Einfluß.
1943, 199
).
›ein Gericht (von Geflügel oder Fisch) mit weißer Mandelmilch‹.

Belegblock:

Hajek, Gůte spise
3
(
rhfrk.
/
nobd.
,
um 1350
):
Wilt du machen einen blamensıͤr, Wie man sol machen einen blamenser.
Ebd.
76
:
Der woͤlle machen einen blamenser, der neme dicke mandelmilch vnd huͤner bruͤste geczeyset vnd tů daz in die mandelmilch.
Stopp, Kochbuch S. Welserin
183, 1
(
Augsb.
,
1553
):
Welt jr blomenschir machen So nempt die brúst vom kaponer.
Adrian, Saelden Hort
4094
(
alem.
, Hss.
E. 14.
/
15. Jh.
):
du hast gepraten und gesotten | visch, vlaisch, wild und zam, | blamanschier, den du lopsam | mahtest.