bibale,
das
;
mit lat. Flexion;
zu
lat.
bibere
›trinken‹
(
Georges
1, 820
f.).
›Trinkgeld‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  2,  2,  3,  1.

Belegblock:

Girgensohn, Berl. Kämmereirechn.
79, 11
(
preuß.
,
1504
/
08
):
Wekegelt den knechtenn, 1 ℔ 18 gr den knechten bibales und wochelön.
Chron. Nürnb. (
nobd.
,
1461
):
Item 114 ℔ n. Jobß Tetzel bibales.
Ebd. (
nobd.
,
1471
):
Item 433 fl n. […] die herr Niclas Gros, Wilhelm Loffelholz […] mitsampt andren […] verzert haben mitsampt den bibalibus.