betragnis,
die
.
1.
›Verhalten, Gewohnheit‹;
vgl.
1
 6.

Belegblock:

Gille u. a., M. Beheim
453, 2801
(
nobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
er tranck von natur nit wein. | also waz die betragnus sein.
2.
s.
1
 9.