betrüblich,
Adj.
1.
›traurig, gedämpfter Stimmung‹; offen zur ütr. Verwendung im Sinne von ›kläglich (vom Geschrei der Tiere)‹ sowie zur Metonymie ›Traurigkeit erregend‹; Belegblock:
Ich fürcht’, es laufe noch auf was betrüblichs nauß.
Dye eyrsten waren in sulchen bedroeflichen zÿden geboren.
All gefangen Bracht man dayr yn; | Bleyche wangen, Bedroefflych syn | Had yr gestalt.
was groß betrupnisse von den luden, unde daz gevogelze in den huisen, [...], sang auch betruplichen.