betlaken,
bettelaken,
betlach
(letzteres mit regelgerechter
k-
Verschiebung),
das
;
–/
(für:
-laken
).
›Bettuch‹;
zu  1.
Bedeutungsverwandte:
 1, ,  1b; vgl. .

Belegblock:

Röhrich u. a., Cod. Dipl. Warm.
4, 425, 1
(
omd.
,
1431
):
V slechte toffelaken, IIII par bettelaken.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
63, 22
(
preuß.
,
1488
):
in des scheffersz kamer: 1 par betlaken, 10 tischtucher.
Henisch (
Augsb.
1616
):
Bethlach / leilach / tuͤcher / leinen tuͤcher zum beth.