besinnig,
Adj.
›bedacht, besonnen‹;
vgl.  12.
Bedeutungsverwandte:
, , .
Wortbildungen
besinnigkeit
(dazu bdv.: , , ).

Belegblock:

Steer, W. v. Herrenb. Büchl.
566
(
pfälz.
,
1436
):
intellectus, das ist ein vernonfftlich erkentnis vnd besynnikeit.
Schmitt, Ordo rerum
500, 5
(
oobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
Discretus [...] versynnig klůgsynnig [...] weys chünstig besinnig [...] fürsichtig [...] weschayden aut versunnen.
Ebd.
501, 6
:
Gnauia Nauia besinnigkait chunst [...] vorsunnenheyt [...] vorsynnung [...] wißhait [...] fürsichtikait.