bergerfisch,
(vereinzelt:)
bergfisch,
auch mit Schwund des
-g-
infolge Dreikonsonanz,
der
;
nach der
norw.
Stadt
Bergen
.
›Stockfisch, Fisch aus Bergen‹; generalisiert auch für jede Art gedörrten Fisches.
Bedeutungsverwandte:
, ,  1.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
261, 13
(
preuß.
,
1392
):
5 rinder in das salcz geslagen, item 1 schog bergerfisch.
Helbig, Qu. Wirtsch.
2, 71, 24
(
md.
,
1464
):
sie sollen auch scheyden vnde schatczen, wenne czalfisch bergerfisch langen vnde lobbin nicht recht gescheiden were.
Ebd.
156, 6
:
von den hundert stockfisch, ess sei gross adder klein, ane bergerfisch, I. den. Item bergerfisch, lobben adder langen vom ₰ I den.
Apherdianus (
Köln
1575
):
Salpa, piscis marinus [...], stockfisch. Vulgò etiam piscis Bergolicus dicitur, Bergerfisch.
Schmitt, Fachprosa
57, 1
(
ofrk.
,
2. H. 15. Jh.
):
nym per visch, die peyß in essig.
Henisch (
Augsb.
1616
):
Bergfisch / bolch / Cabelliau / asellus, sic dictus à colore cinereo.
Ziesemer, a. a. O.
60, 9
;
359, 16
;
ders., Marienb. Ämterb.
71, 21
;
Preuss. Wb. (Z)
1, 534
.