belosen,
V.;
zu
mhd.
losen
›zuhören‹
().
›zuhören, horchen‹.

Belegblock:

Froning, Alsf. Passionssp.
2663
(
ohess.
,
1501ff.
):
yn mynes vatters huß, | sal man keynen kauffmans-schacz triben! | beluß: uwer keyner sal hie yn bliben!