belemeln
(?),
V.;
etymologisch hier zu
Lehm
() gestellt.
›(etw./jn.?/sich) beschmutzen‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. , (V.).

Belegblock:

Dict. Germ.-Gall.-Lat.
72
(
Genf
1636
):
Belemmeln / Se crotter, Sordidare.