bekennelos,
Adj.
›erkenntnislos, ohne rationale Erkenntnis‹;
vgl. (V.) 5.

Belegblock:

v. Maren, Marquard. Ausgabe
109, 9
(
Venedig
1483
):
do wirt sie [vernůnft] von bekennen bekennelos vnd von lieb liebloß.