beischlecht,
(mit
n-
Einschub:)
beinschlecht,
Adj.;
zu
mhd.
bi-slëht
›ganz gefüllt‹
(), die schwäb. Belege lassen für das Mittelhochdeutsche
bî-slëht
vermuten.
›gestrichen voll (von Trockenmaßen)‹;
vgl. s. v.  8.

Belegblock:

Schwäb. Wb. (a. 
1317
;
1345
);
Schmeller/F.
2, 502
.