beginner,
der
.
1.
s. (V.) 1.
2.
›Begründer von etw.‹;
vgl. (V.) 4.

Belegblock:

Chron. Köln (
Köln
1499
):
dat hey is gewest eyn begynner der kunst des gesancks.
3.
›Verschneider‹ (im Beleg: von Schweinen).

Belegblock:

Mosler, UB Abtei Altenb. 
2, 241, 46
(
rib.
,
1494
):
dat wir sullen geven ½ml. rg. dem offerman vur syn luden ind dem verckes begynner ½ml.