begiernis,
die
.
›Verlangen, Begierde; religiöse Sehnsucht‹.

Belegblock:

Karnein, de amore dt.
103, 148
 (
moobd.
,
v. 1440
):
was der man gern hett vnd kundet, das sicht er mit volliger begirnüzz.
Hohmann, H. v. Langenstein. Untersch.
105, 54
(
moobd.
,
1. H. 15. Jh.
):
dew prinnyten statig pegirnuͤss vnd dew do genaigt sint in das aller obrist gut, daz ist got.