bedrang,
der
;-es/–
.›Ausübung von Gewalt auf eine Person oder Gruppe, Nötigung, Behelligung, Belästigung; rechtliche Anschuldigung‹; vereinzelt (in poetischer Sprache): ›physischer Druck‹.
Belegblock:
Lederhosen kleine und enge mit bedrang | Odir so groß daz man dry macht dar uß.
das von unsern wegen nie kein bezwang oder betrang an uch […] beganen ist.
und lieb in lieb herschreckt | durch myns gewalts betrang.
So scheden gefordert vñ […] durch betrug gewalt oder betrang gescheen wern.
Wanne dyt hoübt wirt krang, | So lyden dy armen großen bedrang | Von reüberye vnd boser gewalt.
personẽ. die […] das geschefft nit berürte […]. vnd doch soͤllchen bedrang oder verhyndrung fuͤrnemen.
ob dem selbigẽ d’ sollicher gestalt einichẽ diser v’stẽtnuß hilfflich wer / deßhalb beschaidigũg belegerũg od’ betrãck võ […] ainichẽ gewalt zůsteen wurde.
Küther, UB Frauensee
391, 17
;