baussenbleiben,
V., unr. abl.
›einem Bezugsort fernbleiben, von einem Ort wegbleiben‹;
zu  3.

Belegblock:

v. Tscharner, Md. Marco Polo
13, 23
(
osächs.
,
2. H. 14. Jh.
):
das eyn man get eynen langen wek unde blibit buzen xx tage, so mak das wip eynen andirn man nemen.